فولاد را می توان به فولاد کم کربن، فولاد کربن متوسط و فولاد کربن بالا تقسیم کرد. فولاد کم کربن - محتوای کربن به طور کلی کمتر از 0.25٪ است. فولاد کربن متوسط - محتوای کربن به طور کلی بین 0.25 تا 0.60٪ است. فولاد کربن بالا - محتوای کربن به طور کلی بیشتر از 0.60٪ است.
استاندارد اجرایی: کشور من تایوان CNS استاندارد فولاد شماره S20C، شماره مواد استاندارد DIN آلمان 1.0402، شماره فولاد استاندارد DIN آلمان CK22/C22. فولاد استاندارد BS بریتانیا شماره IC22، فولاد استاندارد AFNOR فرانسه شماره CC20، فولاد استاندارد NF فرانسه شماره C22، فولاد استاندارد UNI ایتالیا با شماره C20/C21، فولاد استاندارد NBN بلژیک به شماره فولاد C25-1، فولاد استاندارد SS سوئد شماره 1450، فولاد استاندارد UNE اسپانیا شماره F.112 فولاد استاندارد AISI/SAE آمریکا شماره 1020 فولاد استاندارد JIS ژاپنی شماره S20C/S22C.
ترکیب شیمیایی: کربن C: 0.32 × 0.40 سیلیکون Si: 0.17 × 0.37 منگنز: 0.50 × 0.80 گوگرد S: ≤0.035 فسفر P: ≤0.035 کروم کروم: ≤0.2 نیکل: ≤0.2 5 چهارم، خواص مکانیکی : استحکام کششی σb (MPa): ≥530 (54) استحکام تسلیم σs (MPa): ≥315 (32) ازدیاد طول δ5 (%): ≥20 انقباض ناحیه ψ (%): ≥45 انرژی ضربه Akv (J): ≥ 55 مقدار چقرمگی ضربه αkv (J/cm²): ≥69 (7) سختی: گرم نشده ≤197HB حجم نمونه: اندازه نمونه 25 میلی متر است عملکرد فنی استاندارد ملی: GB699-1999
